Buurman en Buurman in Afrika

Maandagochtend bleek 8uur toch niet zo vroeg te zijn, want om half 7 werden we al gewekt door apen die over ons dak heen renden. Toen vonden we het nog leuk en schattig, vandaag, 6 monkey meetings verder, zijn we minder enthousiast over deze nieuwsgierige beestjes. Ze komen bizar dichtbij en willen graag bij ons naar binnen. Over beestjes gesproken: Valerie heeft een pad gevonden. Ja ja echte padvinder is het ook, zelfs hier in Afrika. Ook de pad wilde dolgraag meemaken hoe het binnen in ons kamertje was, maar we hielden stug vol ondanks de puppy-oogjes. Marije was meer geïnteresseerd in Japie Krekel die tijdens onze heerlijke lunch dinsdagmiddag bij Takara’s naar ons zat te loeren. De gekko’s zijn ook leuke beestjes, maar als het goed is gaan we morgen voor het echte werk! Om 1 uur verzamelen op school voor een georganiseerde boottocht met een braai en als hoogtepunt het Giraffe knuffelen! Volgende week wordt het helemaal wild omdat we dan op safari gaan en zelfs op een olifant gaan rijden!

Maandagmiddag hebben we een rondleiding gehad over de campus en met een busje door Port Alfred. Een van de locals heeft tijdens de tour alle hotspots van dit mooie havendorpje laten zien. Ze spreken in dit gebied van de Oost-Kaap Xhosa. De ‘X’ wordt uitgesproken met een klik. Helaas wordt niet alleen de X vervangen door een soort klik in het Xhosa, maar zijn er nog een aantal lastige variaties. Super leuk om een beetje van deze taal te leren. We klikken wat af voor het slapen gaan. Die avond hebben we gelijk gebruik gemaakt van een van de aanbevolen restaurants. Spurs it is! Het heeft de uitstraling van een veredelde McDonalds, maar de burgers waren heerlijk. Misschien dat het feit dat ze 2 voor de prijs van 1 waren ze ook wel lekkerder maakt. ‘s Avonds hebben we nog even gezellig buiten gezeten in Botmill waarbij Valerie de conclusie heeft getrokken dat de muggen hier harden prikken dan thuis en Marije haar ‘weetje van de dag‘ weer vol trots aan iedereen heeft vertelt. Een aantal weetjes die al voorbij zijn gekomen deze dagen: “Wist je dat.. er vaker mensen geplet worden door een koe dan dat ze opgegeten worden door een haai?”, “Wist je dat... het flipje van een blikje bedoeld is om je rietje vast te houden?”, “Wist je dat... je maar op 2 plekken in je lichaam kunt voelen dat je scherp eten eet? In je mond, en in je kont!” (Thanks Sil, deze had ik aan jou te danken) en “Wist je dat... je soms niet moet overgeven van de alcohol, maar gewoon omdat je een te grote hoeveelheid vloeistof in je lichaam hebt.”

Dinsdag was de dag dat we de bibliothecaresse leerde kennen. Wauw, wat een energie heeft die vrouw. Normaal is de bieb niet echt de place to be, maar door haar zou je bijna overwegen er elke dag even heen te gaan. Ook hebben we onze intorductieles gehad. Marije heeft nog een aardig druk programma vergeleken met de rest, maar ze gaat er helemaal voor: ‘Strategic (module van dit jaar in Leeuwarden) all over again!’ Misschien maar beter ook, want dat was een lastige module. Valerie was ook erg enthousiast en heeft al een project groepje bij elkaar gesprokkeld. Dit was niet heel lastig, want Lian en onze leuke buurvrouwen doen ook Event Management. Volgende week een ‘proposal’ inleveren met een idee voor een event hier in Port Alfred. Na deze ontzettend drukke dag is het tijd voor een ‘Traditional Afternoon’ in de Stenden kantine. We kregen interessante Zuid Afrikaanse lekkernijen voorgeschoteld waaronder melktaart, gemberbier, een bonenprutje waarvan ik de naam niet meer weet, billtong en boerewors. De knaller van deze afternoon waren toch wel het kippenhoofd en de kippenvoet, ze eten hier alles van de kip. Badass dat wij zijn hebben we dit natuurlijk lekker opgepeuzeld, het smaakte een beetje naar kippenbouillon. Ondanks dat het prima te eten was gaan we voortaan toch weer voor de pootjes en borstjes.


Woensdag begonnen we de dag weer fris en fruitig as always en zijn we zelfs even naar het strandje geweest. Ondanks de bewolking zijn we gewoon opstandig in onze bikini op ons handdoekje gaan liggen en jawel, een uurtje later kwam de zon ons vergezellen! Vervolgens moesten we toch echt weer terug naar school want onze introductieweek was nog niet voorbij. Bij de lecture over de cultuur zijn we definitief tot de conclusie gekomen dat de lessen hier honderd keer leuker, vrolijker en informeler worden gegeven dan thuis. We zaten dan ook allemaal aandachtig te luisteren. Het leukste vinden wij dat iedereen hier zo open is en ontzettend veel moeite willen doen om je te leren kennen, en daar doen wij dan graag aan mee.
Vervolgens kregen we ook nog een lecture over de rijke geschiedenis van dit land. Onwijs interessant, maar uiteraard wel net zo saai als elke andere geschiedenisles. Vervolgens was er dan de informatiemarkt met een barbecue op de campus! Heel erg gezellig en lekker gegeten. Natuurlijk ook onze ogen uitgekeken en aardig wat kortingsbonnen verzamelt en een hoop tours en reisjes uitgezocht voor ons verdere verblijf. Die avond was het weer tijd om met de voetjes van de vloer te gaan. Woensdagavond is hier dé donderdagavond van het noorden. Na wat goedkope cola mixjes bij ferry´s gingen we samen met heel Stenden door naar de enige club ‘Slots’. Het barpersoneel was duidelijk niet voorbereid op zo’n overdosis aan studenten. Het koude biertje smaakte wel extra lekker na een half uur wachten. Om 12uur was het dan zo ver, Lian is jarig! Valerie had een leuk verjaardagshitje aangevraagd bij de DJ en Marije trok Lian mee het podium op voor wat afrikaanse birthday moves. Helaas kwam hier na een kwartier al een einde aan, want ‘Slots’ gaat doordeweeks om 12uur dicht.
Donderdagochtend na een heerlijke uitslaapsessie is Lian nog steeds jarig. Met een aantal meiden zijn we over de dagelijkse workout-berg naar het winkelcentrum gelopen om een taart en leuke cadeautjes te kopen voor Lian. ’s Middags hebben we na een enthousiaste ‘Lang zal ze leven’ de cadeautjes overhandigd: 30 seconds spel en een Captain band. Lian loopt namelijk het liefst voorop en regelt alles tot in de puntjes als een echte event manager! Dit was nog niet alles, we hebben Lian ook nog getrakteerd op een avondje uit eten. De sph-studentes bij ons in Botmill hadden aangeraden om struisvogel te gaan eten. Wauw, wat is dat ontzettend heerlijk vlees! Verder hebben we zelfs nog een slakje geproefd, dus we zijn erg ruig in onze keuze van eten.
Vrijdag hadden we regen, regen en nog eens regen. Het klinkt ietwat depressief maar het zorgde wel voor de nodige verkoeling. Ondanks die verkoeling waren we alsnog allemaal een beetje loom en zijn we maar lekker gaan lunchen bij een heel schattig tentje aan het water, vlakbij de supermarkt want verder kwamen we niet. Vervolgens gingen we naar de townships. Dit was erg indrukwekkend maar minder erg dan we hadden verwacht. Ze zijn druk bezig met het ontwikkelen van de dorpjes, maar ook de mensen die er wonen ontwikkelen zich. Computercursussen, zingen, spelen, films kijken, we hebben alles gezien. Het was wel indrukwekkend om het grote verschil tussen arm en rijk zo dichtbij elkaar te zien liggen. Vrijdagavond was het dan tijd voor de allereerste movienight. Met z’n allen op een bedje en het onweer op de achtergrond hebben we genoten van een heerlijke avond niks doen.

Gisterochtend (zaterdag) zijn we wezen brunchen bij C’est la vie. Een erg schattig, lief en oooooverheerlijk plekje waar de allerliefste mensen op de hele wereld werken. Gigi de ginger, kwam vaak bij ons langs en plukte dan wat aan ons haar. We hebben besloten dat zij onze surrogaatoma is. Na een heerlijke (echt heerlijke) brunch zijn we via de supermarkt teruggelopen naar “huis”. Want gisteren was het dan zover, onze eerste keer echt koken. Maar voor het zover was hebben we eerst nog lekker aan school gewerkt, geprobeerd om alles wat we hebben gedaan op te schriijven voor deze blog en Lian en Marije hebben zelfs nog hardgelopen. Een prachtig uitzicht, een zonnetje en een windje, het is al duidelijk waarom ze het in Nederland wat minder vaak doet..
Gisteravond hadden we weer een onverwachtse stroomstoring, maar dankzij ons nachtlampje (dankjewel Fetteke!) konden we alsnog genieten van onze avond. Jammer dat ons lampje wel een dikke vette tor naar binnen lokte, die vervolgens met veel geweld, een pindakaas- en een chocopastapot vermoord is. En natuurlijk hebben we deze zaterdag afgesloten met een heerlijk drankje en een poolsessie bij Ferry’s.

Vandaag zou het begin zijn van een goed verhaal, maar helaas er was geen giraffe. Na wat schoolbezigheden op de ochtend liepen we om half 1 richting de campus voor ons boottripje met braai. De boot was tot onze verbazing overdekt, maar gelukkig hadden we een V.I.P. plekje bemachtigd op de 4 vierkante meter die wél buiten waren. Dit was ook de ideale spot om de toerist uit te hangen en kiekjes te maken van de mooie omgeving. Op de boot was een bar en er werd muziek gedraaid, super gezellig! We kwamen aan bij de plek met de giraffe en de braai, maar de giraffe was na lang zoeken nergens te bekennen. Marije is goed opweg om ook een padvinder te worden, ze heeft namelijk wild geplast tijdens de zoektocht. Een paar worstjes van de braai later was het weer tijd om terug te gaan. Er werden nog wat carnavalskrakers tegenaan gegooid en toen was de boottrip weer voorbij. Morgenochtend gaat het échte schoolleven weer beginnen.
Onze welgemeende excuses voor dit extreem lange verhaal, maar we maken ook zoooooveel mee.

Kusjes
Buurman & Buurman.

P.s.
Wist je dat.... Je altijd je benen moet scheren onder de koude douche met kippenvel, want dan worden ze éxtra glad.